Groot Sint-Elisabethbegijnhof Gent

GROOT SINT-ELISABETHBEGIJNHOF, SINT-AMANDSBERG GENT

Het Groot Begijnhof is ontstaan na de problemen met het, ondertussen genaamd, "oud Sint-Elisabethbegijnhof". Men ondervond problemen met de Commissie der Burgerlijke Godshuizen van het Stad Gent. Het Sint-Elisabethbegijnhof lag op een plek die uitnodigde tot stadsuitbreiding. In de 2e helft van de 19de eeuw werd de druk van de toenemende bevolking op dit begijnhof alsmaar groter. In 1872 kocht hertog Engelbert van Arenberg in Sint-Amandsberg een terrein van zowat 8 hectare. Hij vatte het plan op om daar een nieuw begijnhof op te richten. De bouwactiviteiten startten in 1873. Het concept, opgevat als een geïdealiseerd middeleeuws begijnhof, is van de hand van architect Arthur Verhaegen. Een Koninklijk Besluit van 21 april 1994 beschermde het hele begijnhof als monument en als stadsgezicht. In 1998 werd het ook opgenomen in het geheel van begijnhoven die tot werelderfgoed werden uitgeroepen. De huizen en conventen zijn bewoond, sommige worden gebruikt door verenigingen. Centraal ligt een ruimte met gras, omgeven door bomen. In het midden ervan ligt de kerk. Het grasplein diende als bleekweide voor het linnen.

De begijnenbeweging is verstild. Het Begijnhof waar de begijnenbeweging in actief was blijft tot op heden een getuigenis van hoe men eeuwen lang vocht om erkend te blijven. Die plek moet gekoesterd worden en duurzaam doorgegeven aan de volgende generaties. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt niet uitsluitend bij de eigenaars en de overheid, maar evenzeer bij haar bewoners, bij de verenigingen die ermee verbonden zijn, bij de bezoekers en de toeristen. Geïnspireerd door een eeuwenoude traditie stapt het Begijnhof met een grote openheid de toekomst tegemoet, al is het een voorwaarde dat de beslotenheid en de rust ervan verzekerd moeten blijven.

untitled 2019-12-12-2
untitled 2019-12-12-11
untitled 2019-12-12-6
untitled 2019-12-12-9
Afkomstig van IO Images, check zeker het portfolio door te zoeken op "Pixabay IO-Images"