In 1449 kregen de begijntjes van Oudenaarde hun eigen stek. Terwijl ze daarvoor achter de Sint-Walburgakerk vertoefden, verhuisden ze toen naar het fonkelnieuwe begijnhof in het hart van de stad. De kleine aangelegde tuintjes, de uitbundige planten en bloemen, de pittoreske woningen… Dit was een oord van rust en bezinning.
En dat is vandaag niet anders. De barokke toegangspoort in het rood geschilderde poortgebouw springt meteen in het oog. Kijk je naar boven, dan kijkt de heilige Rochus naar je terug. Wanneer je de poort door wandelt, kom je terecht op de binnenplaats die omzoomd is met de typisch witgekalkte huisjes. Even verderop kan je ook nog de neogotische kapel bewonderen, die het geheel mooi af maakt. Tijdens de zomermaanden is het heerlijk toeven in de tuin van het begijnhof. Je vindt hier in die periode dan ook tal van rustzoekers. Maar ook in de andere jaargetijden vind je hier een unieke, serene sfeer die zo typisch is aan dit type locaties. Stap je weer naar buiten, dan voel je onmiddellijk het drukke stadsleven terug.
© 2003 - 2024 Next Generation Photo